<< week terug <<    terug naar overzicht    >> week verder >> 

maandag 25 maart, Jijoca de Jericoacoara, Brazilië    Km 82,7      Totaal Km 7978,4

Vanochtend eerst een wandeling langs het strand gemaakt, verder de rest van de ochtend in het water gedobberd, een beetje in de branding rommelen, weer en een stuk langs het strand gelopen, twee uurtjes een surfboard gehuurd en een poging tot surfen gedaan. Tegen het einde ging het vrij redelijk en kon ik bijna staan, de golfen waren echt perfect en bleven doorrollen. Na de middag met de motor een stuk door de zandduinen het binnenland in gereden, het is net alsof je midden in de woestijn rijd. Tegen vijf uur via het strand terug naar Praia Prea gereden, lekker vol gas langs en door de vloedlijn. Vanaf Praia Prea door de duinen terug naar Jijoca waar ik rond een uur of zeven aankom. Alle spullen gepakt om morgen vroeg richting Fortaleza te kunnen zijn.

foto' s week 11

dinsdag 26 maart, Fortaleza, Brazilië              Km 387,9              Totaal Km 8366,3

Na een lekker ontbijtje in mijn pousada rij ik rond acht uur Jijoca uit. Even zoeken naar de weg in aanbouw. Na twee uurtjes rijden ga ik een stukje van de route af en rij door de zandduinen naar Almofala, een dorpje aan de kust.  Alfamola is voor vijftig jaar onder een zandduin verdwenen geweest en kwam vijf jaar geleden weer te voorschijn en sindsdien weer in gebruik is genomen. Nog even een frisse duikgenomen in de zee, en verder tot Itapipoca langs de vloedlijn gereden Daar in de stad langs een Yamaha dealer, en gevraagd of ze onderdelen voor mijn motor hadden, maar helaas. Wel hebben ze me een adres in Fortaleza gegeven. Tegen het eind van de middag kom ik aan in de voorsteden van Fortaleza, en het verkeer neemt aardig toe. En voordat ik het doorheb rij ik op een achtbaans weg. Ik rij door de voorsteden dwars door het centrum, naar een gedeelte van de stad waar volgens mij informatie een stadscamping zit. Na een uur zoeken, vragen en alle kanten op te worden gestuurd, vind ik het eindelijk, en blijkt dat ik er al twee keer voorbij gereden ben. Een klein bordje aan de weg of een straatnaam met nummer zou wonderen doen, maar ik ben er. Om acht uur staat de tent. De camping heeft heel veel schaduw, en de ondergrond in zand. Wel lekker zacht om op te slapen, maar alles behalve ideaal om te sleutelen aan de motor. Er staat twee campers en voor de rest is de camping leeg. In de wijk waar de camping is ga ik opzoek naar een restaurant, maar zonder succes. En het avondeten wordt een rolletje biscuit.

foto' s week 11

woensdag 27 maart, Fortaleza, Brazilië            Km 89,3              Totaal Km 8455,6

De schaduw houdt de zon goed van de tent, en ik slaap tot tien uur. Slapen zonder matje is op harde ondergrond niet erg comfortabel is. Maar op het zand is het zacht slapen, en ik wordt wakker zonder de gebruikelijke stijve rug. Op naar de yamaha dealer in de stad, in het centrum ben ik vrij snel, maar de straat is vrij moeilijk te vinden. De straatnamen lijken erg veel op elkaar en hebben soms dezelfde naam. Eindelijk de straat gevonden, maar op het nummer is geen Yamaha dealer. Ik vraag bij een benzinestation de weg. De man probeert het uit te leggen maar de route is erg moeilijk. Hij praat even met zijn collega, en dan pakt hij zijn brommertje, en gebaard mij hem te volgen. Hij rijdt als een gek door en tegen het verkeer, stopt niet voor stoplichten, en doe mijn best hem te volgen. Na een kwartiertje komen we bij de yamaha dealer, ik geef mijn gids wat geld en bedank hem. De meeste onderdelen hebben ze, en geven we een adres van een andere dealer die de rest zeker zal hebben. Ze vertellen mij als ik de stad inga dat ik dan het beste de motor bij hun kan stallen en dan lopend de stad ingaan. De andere motorzaak bevind zich in een straat vol met onderdelen. Motorcycle Alley, maak ik ervan. Ongelooflijk, een straat van ruim twee kilometer met alleen maar onderdeelwinkels, monteurs, elektriciens, bandenhandelaren en allemaal voor motors en brommers. Ik kan alle missende onderdelen hier krijgen en krijg erg veel belangstelling met de motor. Super helpvol allemaal, zelf de onderdelen die ze niet hebben voor me halen ze van een paar nieuwe motoren af. Met alle onderdelen rij ik terug naar de yamaha dealer en parkeer de motor in de garage en ga lopend richting de stad. Ik laat bij een schoenmaker de tenttas maken die van de week gescheurd is, extra stevig zeg ik wel drie keer, en het mannetje gaat aan de gang. Ik ga ondertussen op zoek naar een elektronica zaak waar ik een nieuwe adapter kan kopen. Maar zonder veel succes, ik loop weer langs de schoenmaker waar ik de tenttas ophaal. Daarna verder de stad in en op zoek naar een computerzaak. Ik vind er een paar maar ze vertellen me allemaal met zelfde verhaal dat ik de adapter beter kan laten maken, en krijg een paar adresjes. Maar die kunnen hem niet maken. Ik loop met de adapter in mijn handen door een straat met alleen maar elektronica winkeltjes, en wordt door een jongen geroepen die een klein werkplaatsje heeft onder een trappenhuis tussen twee gebouwen in. Hij haalt de adapter uit elkaar en begint alles door te meten, na een half uurtje gebaart hij me mee te gaan. We lopen door de straat gaan een steegje in, twee trappen op, en komen in een werkkamer waar een jongen ingebouwd tussen televisie, radio en andere elektronische apparatuur door een vergrootglas naar een printplaatje zit te staren. Hij kijkt naar mijn adapter en zegt dat ik hem morgen kan ophalen. We spreken een prijs af, en hij wil dat ik mijn laptop ook achterlaat zodat hij de adapter kan testen. Klinkt er logisch maar ik zeg dat ik dat morgenochtend wel eerder kom om de adapter te testen, dat is ook goed. Nu maar hopen dat ze hem kunnen maken. Het is ondertussen al tegen vieren en ik ga via de bank terug naar de yamaha dealer waar ik de motor ophaal en terug naar de camping rij. Ik denk de weg te weten maar neem een verkeerde afslag en rij vijftig kilomter wat normaal tien kilometer moet zijn. Mijn zoektocht naar een internetcafé eindigt in een schooltje waar ze informaticales geven en ik van internet gebruik kan maken. 

foto' s week 11

donderdag 28 maart, Fortaleza, Brazilië               Km 72,3                 Totaal Km 8527,9

Ik ga vanochtend eerst even langs het strand waar Fortaleza zo bekend om is, maar het strand net buiten de stad vind ik vies, ik krijg te horen dat de beste stranden verder van de stad afliggen. Bovendien is het nu regenseizoen en vervuilen de rivieren de stranden met troebel, bruin water vanuit de bergen vandaan. Ik zet de motor weer bij de yamaha dealer neer, en ga de stad in. Het is even zoeken maar na een half uurtje vind ik de elektronicazaak kom waar ze mijn adapter hebben gemaakt. We proberen hem uit en inderdaad hij laadt de computer op. Ik probeer nog te vragen wat er stuk aan was, maar ze begrijpen me niet, maakt niet uit hij doet het weer. Nog even langs de Motorcycle Alley voor wat onderdelen die ik gister vergeten was. De rest van de middag slenter ik door de stad. Ben niet erg onder de indruk van Fortaleza, en ga op het einde van de middag langs de stranden verder buiten de stad. Ik blijf daar tot na een mooie zonsondergang en rij weer terug naar de camping, waar ik deze keer twintig kilometer over doe. Ben de rest van de avond bezig met het vervangen van de olie en ander onderhoud aan de motor.

foto' s week 11

vrijdag 29 maart, Pacaius, Brazilië                    Km 106,7                    Totaal Km 8624,6

Ik zou vandaag vertrekken, maar het regent en stormt zo hard als ik wakker wordt dat ik eigenlijk geen zin heb om in dit noodweer mijn spullen te pakken, en draai me snel weer om. En slaap heerlijk verder in de regen. Bij het vervangen van de olie heb ik meer olie gebruikt dan gepland dus heb ik nog een liter nodig. Onderweg naar de stad ga ik langs een het strand en koop de olie in de Motor Cycle Alley, waar ik ondertussen een dagelijkse verschijning ben geworden, en ze geloven me niet meer als ik zeg dat ik nu echt wegga. Ik rij onderweg nog langs een paar strandjes verderop die wel redelijk zijn. En vindt voor het eerst in één keer de weg terug naar de camping. Erg handig op de laatste dag. Nu de motor ook weer in orde is, wil ik eigenlijk wel snel weg, want zo leuk is het hier niet. Als ik terugkom bij de camping is alles droog en maak ik het plan om alvast de spullen te pakken en vanavond alvast de stad uit te rijden en dan vanavond een pousada te nemen, zodat ik morgen vroeg kan starten. Ik pak alle spullen en rij even voor acht uur 's avonds de camping af. Vul de tank en de reserve jerrycan vol met adiativada(super). De route de stad uit is erg simpel en omdat het avond rustig goed te doen. Net buiten de stad wordt de weg erg slecht en omdat het donker is kan ik de kuilen in de weg moeilijk zien. Het is echt beroerd rijden in het donker, de tegenliggers houden allemaal hun grote licht aan en verblinden je half. Bij het tweede kleine dorpje buiten Fortaleza heb ik er genoeg van en ga opzoek naar een pousada. De eerste die ik tegenkom heet pousada Love Motel, waar je ook kamers per uur kan huren. Zo erg ben nou ook weer niet aan rust toe, en rij nog een stuk verder en kom bij een pousada met gesloten binnenplaats, waar ik de motor veilig kan stallen. Het stroom is uitgevallen en ik krijg de kamer voor een prikkie. Het enige licht in de kamer is dat die van de televisie, genoeg om het bed te vinden dus.

foto' s week 11

zaterdag 30 maart, Goiana, Brazilie                   Km 808,1                     Totaal Km 9432,7

Om vijf uur duw ik de motor de poort uit en start hem even verderop in de straat om niet iedereen wakker te maken. Ik laat de motor namelijk altijd vijf minuten stationair lopen om hem goed op te warmen, en dat waardeert niet iedereen om vijf uur 's morgens. Na tien minuten begint het te schemeren en na een half uurtje kom de zon op. Een mooi gezicht op de motor. Tegen de tijd dat ik voor het eerste keer stop is het acht uur en heb ik 220 kilometer gereden. Het ziet er naar uit dat het een warme dag gaat worden, er is weinig bewolking en helemaal geen schaduw in dit open landschap. Bij de tweede stop rond half elf, kom ik een Nederlander tegen die hier drie jaar geleden is komen wonen, en net zijn ouders naar het vliegveld in Fortaleza heeft gebracht. Het is erg leuk om weer wat Nederlands te praten, en hij geeft mij zijn telefoonnummers voor een overnachting. Net na de middag rij ik langs Natal en ga ik een stuk van de snelweg af naar de kust en eindigt in Praia de Pipa waar het vanwege Samanta Santa (Pasen) gigantisch druk is. Ik parkeer de fiets bij het strand en neem een duik. Het is heel apart om te zien dat de Brazilianen allemaal dicht bij elkaar op het strand liggen, terwijl er honderd meter verder niemand ligt. Er zijn allemaal eettentjes op het strand en veel muziek en er wordt veel gedanst. Erg leuk om een uurtje naar te kijken, maar hierna zoek ik een rustig stukje op het strand tien kilometer verderop en blijf daar tot de ergste hitte over is. Het strand wordt hier onderbroken door een lagune die twintig kilometer het binnenland ingaat, omringt door hoge palmbomen en hoge zandduinen. Tier tegen vier uur rij ik richting Joau Passau, de stad waar de Nederlander van vanmiddag woont. Ik zit er aan te denken om hem op te bellen maar heb eigenlijk geen zin om met de motor de stad in te gaan. Het lijkt me het beste om door te rijden tot het donker wordt en dan een Pousada voor de nacht te nemen. Het duurt even voordat ik een Pousada gevonden heb en moet van de snelweg af een dorpje in omdat ik langs de weg geen kan vinden. Maar zelfs in het dorpje kan ik alleen een motel vinden waar allemaal hartjes op het reclamebord staan. Terug bij het benzinestation van het dorpje zie ik een truckerhotel, waar ik voor een spotprijs een kamertje neem. De motor kan binnen de poort staan. Ik eet wat bij een restaurantje bij het benzinestation, ga vroeg onder het wol.

foto' s week 11

zondag 31 maart (Samana Santa), Escada, Brazilië              Km 241,6                Totaal Km 9674,3

Vandaag staat er een korte rit op het programma. Ik neem nog even een kijkje in het dorpje en vertrek richting de kust. Het is erg druk met vrachtwagens op de weg. Het landschap staat helemaal vol met suikerrietplantages en de weg slingert zich een weg tussen de heuvels die helemaal vol met suikerriet staan. Suikerriet tot zover ik kan zien. De weg is af en toe flink steil in de heuvels en de vrachtwagens kruipen omhoog en sjeesen de heuvel af, heel vervelend rijden, aangezien ik een constante snelheid probeer aan te houden. Waarschijnlijk omdat ik teveel op het verkeer om me heen let heb ik de afslag naar de kust gemist en moet twintig kilometer terugrijden. Ik ga van de weg af bij het dorpje Igarassu, waar in het koloniale gedeelte de eerste kerk staat die in Brazilië gebouwd is in 1535, en verder een prachtig oud koloniaal centrum heeft. Ik rij erdoor heen en besluit hier op de terugweg te gaan lunchen. Ik rij verder richting de kust waar op het Itamaraca schiereiland een oud Nederlands fort staat. Fort Oranje, gebouwd in zestienhonderd nogwat, was onderdeel van de Nederlandse poging om delen van nu Brazilië te kolonialiseren. Maar een stel wijze heren in Nederland vonden de kosten te hoog afwegen tegen de opbrengsten en staakten de poging. Erg jammer, had een stuk makkelijker communiceren geweest voor mij als het hier nog Nederlands was. Tijdens mijn ronddwaling door het fort, raak ik aan de praat met de bewaarder van het fort. Een oud-gevangene die voor dwangarbeid 30 jaar geleden het fort, wat toen in slechte staat verkeerde, moest renoveren samen met 40 andere gevangene. Hij was zo onder de indruk van het fort, dat hij zich na zijn vrijlating ontfermde over het fort. En zelfs een jaar met een kanonskogel om zijn voet heeft rondgelopen om zijn straf tegenover de heer (zoals hij dat noemde) uit te zitten. Afijn hij verteld me het een en ander over de geschiedenis van het fort, en zijn pogingen het fort van de ondergang te redden. Kreeg hij in het begin veel tegenwerking. Nu krijgt hij subsidie van de staat, en werkt samen met de Universiteit van Recife (grootste stad in de buurt) aan de renovatie van het fort. Het uitzicht van het fort is schitterend, met uitzicht over het strand en een grote baai. Alleen jammer dat het sinds ik hier ben non-stop regent. Ik bedank de beste kerel voor het verzorgen van dit vergeten stukje Nederlandse geschiedenis en stap weer op mijn ijzeren ros, en rij over het strand terug naar de weg naar Igarassu, waar het nog steeds regent als ik daar aankom. Ik laat me hierdoor niet uit het veld slaan, en bekijk de koloniale gebouwen en wordt helemaal zeiknat. Ik rij terug naar de snelweg die op sommige plaatsen flink onder water staat en rij richting Olinda. Olinda de oude hoofdstad van de Pernambuco staat heeft een kolonial centrum wat nog helemaal intact is en tot de mooiste van Brazilie gehoord. Dus dat moeten we zien, helaas is het nog niet gestopt met regenen. Ik rij met de motor het oude centrum in, en parkeer de motor naast een politiebarricade op de weg. Het centrum van Olinda is auto vrij en er zijn op de toegangswegen barricade waar de politie controleert. Oom en tante agent vinden het niet erg om twee uurtjes een oogje op mijn vriend te houden, en ik ga het centrum in. De gebouwen zijn schitterend, en waar en normaal veel toeristen zijn is er nu niemand waarschijnlijk omdat nog steeds keihard regent. Na twee uurtjes rondwandelen heb ik erg genoeg van en ga verder met de motor. als ik langs Recife rij begint het net donker te worden. Ik rij verder de stad uit en zoek in het tweede dorpje wat ik tegenkom naar een pousada voor de nacht. Maar vindt er weinig wat op een overnachtingplaats lijkt. Maar als ik het dorp uitrij vind ik een kleine pousada in een zijstraat. De motor kan binnenstaan en de kamer is niet veel groter dan het bed, maar het is genoeg voor een paar uurtjes slaap. Ik hang mijn hele kamer vol met natte kleding. En loop alleen in een regenbroek en jas gekleed wat later op de avond naar het Service station langs de snelweg voor de avondmaaltijd. Ik heb een beetje het idee dat door de harde regen mijn blote lichaam door het natte regenpak te zien is. Maar ja, ik heb morgen wel weer droge kleren en bovendien ken ik hier toch niemand.

foto' s week 11


Praia Prea, vanaf hier veertig kilometer over het strand naar Jericoacoara.


Jericoacoara.


Fort Oranje. Ook hier in Brazilië maakten de Nederlanders een lange tijd de dienst uit.

alle foto' s week 11

<< week terug <<   overzicht   bovenkantpagina   >> week verder >>